به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، در پی حملات اخیر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه، بار دیگر ابعاد تنش‌زای تحولات منطقه‌ای در غرب آسیا پررنگ‌تر شده است. حملاتی که زیر سایه حمایت برخی قدرت‌های غربی و سکوت نهادهای بین‌المللی صورت می‌گیرد، نه تنها نقض صریح حاکمیت ملی سوریه محسوب می‌شود، بلکه نشانه‌ای از استمرار سیاست تجاوزکارانه و توسعه‌طلبانه تل‌آویو در منطقه است. در روزهای گذشته، اهدافی شامل تأسیسات دولتی و زیرساخت‌های عمومی سوریه مورد حمله قرار گرفته که واکنش‌هایی را از سوی برخی کشورهای منطقه برانگیخته است.
در این میان، برخی تحلیل‌گران بر این باورند که این اقدامات ممکن است زمینه‌ساز تحولات ژئوپلیتیکی جدیدی در منطقه شود. استمرار این حملات، با توجه به وضعیت شکننده امنیتی سوریه و ترکیب پیچیده بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای، می‌تواند موجب بازتعریف برخی موازنه‌ها و اتحادهای موجود شود. در حالی که برخی کشورها خواستار اقدام جمعی در برابر این روند شده‌اند، روند تحولات در هفته‌های آتی به‌دقت از سوی ناظران دنبال خواهد شد.
برای ارزیابی این موضوع با حسین نوش‌آبادی، سفیر پیشین ایران در عمان و تحلیلگر مسائل منطقه گفت‌وگو کردیم.
جمهوری اسلامی ایران همواره نسبت به توسعه‌طلبی و جنگ‌طلبی رژیم صهیونیستی هشدار داده و بر این واقعیت تاکید داشته است که این خوی اسرائیل تنها به فلسطین، لبنان و ایران محدود نخواهد ماند. اسرائیل از تجاوز به سوریه در این مقطع زمانی چه اهدافی را دنبال می‌کند؟
خوی تجاوزگری و توسعه‌طلبی رژیم صهیونیستی هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد. حملات این رژیم به کشور سوریه، نه‌تنها نقض حاکمیت سرزمینی این کشور است، بلکه آشکارا منشور ملل متحد و قوانین بین‌المللی را زیر پا می‌گذارد. جمهوری اسلامی ایران از ابتدا با موضعی صریح اعلام کرده است که همواره در کنار مردم سوریه ایستاده و با جدیت از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی این کشور حمایت می‌کند. آنچه امروز شاهد آن هستیم، هدف قرار دادن تأسیسات، اماکن عمومی و دولتی، و اشغال بخشی از سرزمین سوریه توسط رژیم صهیونیستی است که به‌خودی‌خود محکوم است. برای همگان آشکار شده که این رژیم غاصب و متجاوز، بزرگ‌ترین تهدید برای صلح، ثبات و امنیت منطقه به شمار می‌آید.
این رژیم با بهره‌مندی از حمایت تسلیحاتی و پشتیبانی سیاسی ایالات متحده و برخی کشورهای غربی مانند آلمان، فرانسه و انگلیس، با روش‌هایی بی‌رحمانه و بی‌سابقه، صلح و امنیت بین‌المللی را به خطر انداخته است. آنچه اکنون در سوریه در جریان است، نتیجه سکوت و بی‌عملی نهادهای بین‌المللی در قبال نسل‌کشی، جنگ‌طلبی و سلطه‌جویی رژیم صهیونیستی است. این جنایت‌ها و اقدامات خبیثانه، نه‌تنها برای مردم سوریه رنج و سختی به همراه داشته، بلکه آثار مخرب آن کل منطقه را تحت تأثیر قرار داده است. انتظار ما این است که همه کشورهای منطقه، برای حفظ صلح، امنیت و ثبات، به مسئولیت مشترک خود در این برهه حساس عمل کنند و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، مانند سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه مجالس کشورهای عربی و فشار بر سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای بین‌المللی، در برابر جنگ‌افروزی، توسعه‌طلبی و تفرقه‌افکنی رژیم اشغالگر قدس ایستادگی کنند و مانع از آن شوند که غرب آسیا به دلیل فتنه‌انگیزی‌های آمریکایی-صهیونیستی دچار خسارت‌های جبران‌ناپذیر شود. امروز شاهدیم که رژیم صهیونیستی با کاشتن بذر تفرقه و دشمنی، به دنبال ایجاد اختلاف میان اقوام و مذاهب در داخل سوریه و دیگر کشورهای منطقه است.
هدف این رژیم، تشدید ناامنی و خشونت است. بنابراین، ضروری است که همه کشورهای منطقه از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی سوریه دفاع کنند، از حقوق اقلیت‌ها حفاظت کرده و با تجزیه این کشور به هر شکل ممکن مخالفت ورزند. این رژیم وحشی و افسارگسیخته هیچ حد و مرزی نمی‌شناسد و تنها زبان زور را می‌فهمد. از این‌رو، همه کشورها و دولت‌های منطقه باید برای پایان دادن به این تجاوزگری‌های دیوانه‌وار متحد شوند و ریشه این رژیم جعلی را بخشکانند. خوی نژادپرستی، تجاوزگری و نسل‌کشی این رژیم تنها با اتحاد ملت‌ها و دولت‌های منطقه از بین خواهد رفت و این غده سرطانی باید هرچه سریع‌تر توسط خود ملت‌ها و دولت‌های منطقه جراحی شود تا دامن دیگر کشورها را نیز نگیرد.
در هفته‌های گذشته بیلبوردی جنجالی در خیابانی در تل آویو نصب شد که عکس رهبران ۸ کشور عربی منطقه را به تصویر کشیده و از احیای پیمان ابراهیم سخن گفته بود. به نظر می‌رسید احمد الشرع و سوریه، نخستین نام در این لیست باشند اما تجاوز اخیر ممکن است این روند را تغییر دهد؛ تحلیل شما چیست؟
با توجه به تجاوز آشکار این رژیم به تمامیت ارضی سوریه، بعید به نظر می‌رسد که این پیمان و اتحاد مورد نظر آن‌ها شکل بگیرد. کشورهای منطقه اخیراً هوشیارتر شده‌اند و اظهارات برخی از آن‌ها نشان می‌دهد که نباید فریب این فتنه‌انگیزی‌ها را بخورند. در حال حاضر، گروهی نامشروع در سوریه به قدرت رسیده و بحث ما نه دولت سوریه، بلکه حفظ حاکمیت ملی و تمامیت ارضی این کشور است.
ما همواره اعلام کرده‌ایم که در کنار مردم سوریه هستیم و این فتنه‌انگیزی‌هایی که با هدف به جان هم انداختن مردم منطقه، تحت عناوین حمایت از تروریست‌ها یا ایجاد اختلاف میان اقوام و گروه‌های مذهبی (سنی، شیعه، علوی و غیره) انجام می‌شود، بخشی از نقشه آمریکایی-صهیونیستی است. هر کشوری که به این روند بپیوندد، خود روزی گرفتار آن خواهد شد. بسیاری از کشورهایی که پیش‌تر سکوت کرده بودند، اکنون اظهارات منطقی‌تری دارند، زیرا می‌دانند اگر جلوی توسعه‌طلبی و تجاوزگری رژیم صهیونیستی گرفته نشود، کشورهای دیگر نیز درگیر خواهند شد.
اظهارات اخیر رئیس‌جمهور ترکیه که برای اولین بار خواستار توقف تجاوزهای این رژیم به یمن، لبنان، سوریه و ایران شد، نشان‌دهنده احساس خطر فزاینده‌ای است که می‌تواند مقدمه‌ای برای جلوگیری از سیاست‌های جنگ‌افروزانه و توسعه‌طلبانه رژیم صهیونیستی باشد. بعید است طرح‌هایی که این رژیم در سر دارد، با تحولات اخیر به نتیجه برسد.
با سقوط دولت بشار اسد، صحنه داخلی سوریه نیز دستخوش تحولاتی شد و پای برخی کشورهای منطقه را با برنامه‌های مشخصی به این کشور باز کرد، تجاوزات اخیر اسرائیل بر حضور این کشورها چه تاثیری خواهد داشت؟
کشورهایی که از سقوط دولت بشار اسد حمایت کردند، اکنون شاهدند که نه‌تنها امنیت و ثبات در سوریه و منطقه برقرار نشد، بلکه وضعیت بدتر شده است. رفتارهای خشن و افراطی علیه گروه‌های مذهبی، به‌ویژه علویان، نشان‌دهنده این واقعیت است. این تحولات ثابت کرد که این اقدامات نه به نفع مردم سوریه و نه به سود منطقه بود. در واقع، این اتفاقات تنها به رژیم صهیونیستی اطمینان داده که می‌تواند با زیر پا گذاشتن قوانین بین‌المللی، زیرساخت‌ها و منابع حیاتی سوریه را هدف قرار دهد. این رژیم همچنان به این تجاوزها ادامه می‌دهد و کشورهای منطقه هیچ سودی از این جنگ‌افروزی‌ها نخواهند برد. اکنون زمان آن است که این کشورها برای نجات منطقه، خود و مردمشان، در سیاست‌های خود بازنگری کنند.
Sunday, 20 July , 2025